Szachy

A czarne bierki, gdzie? ja się pytam.
PS. W Krakowie zainwestowałem w szaszki drewniane.

Post został pochwalony 0 razy

Ostatnio zmieniony przez janoszdobrosz dnia Wto 15:49, 27 Maj 2014, w całości zmieniany 1 raz

szaszki to prawie jak - heheszki!

Post został pochwalony 0 razy

Szaszki kojarzą mi się z : Šášą Krustym.

Post został pochwalony 0 razy

7 partii z czego 6 wygranych, 1 przegrana ;P
Nie powiem, bo oglądaliśmy w międzyczasie 2 mecze, a kolega się dzieckiem zajmował.

Post został pochwalony 0 razy

I znów taki fil oniczym. [X-Men: Przeszłość, która nadejdzie], a w szachy wygrałm,

Post został pochwalony 0 razy

Wygrałem 3 partie pod rząd- z kolegą który mnie odstatnio ogrywał. 2 wygrałem przebiegle, jedna była wyrównana [i temu nudna]. Wszystko to bez alkoholu.

Post został pochwalony 0 razy

Stan mezu 2-2. mogłem wgrac 3-1, ae podpowiadałm.
cwiartka poszłą.

Post został pochwalony 0 razy

Dziś grałem z kolegą kolegi [jemu podpowiadało 2 kolegów, mnie jeden- mimo że ani razu go nie posłuchałem i dobrze, bo bym grał bez 2 figur]. Mnie się zdaje, że partia szachów odzwierciedla charakter człowieka.
Np:
są tacy, którzy szybko podejmują decyzję, potem się wściekają, że się pomylili.
Są tacy, którzy cieszą się z wygranej- jak dzieci, mimo że im pozwoliłem cofnąć ruch, dwa, a nawet 3- na partię [łoszuści].
Są niezdecydowani [cofają co drugi ruch].
Są i tacy którzy głośno myślą [dzięki temu znam ich zamiary].
Są tacy którzy grają zawsze do końca, mimo że nie mają szans na wygraną [uparciuszki].

Tego chłopaszka dzisiaj nazwałbym: kamikaze, albo- plan A, słomiany zapał. A czemu?
W 4 ruchu zrobił roszadę i pocisnął do ataku jak szalony. Jakoś zaraz stracił skoczka- broniąc gówno ważnego pola, na którym zdechł 2 figury i 2 pionki, [ale... zawsze to na szachownicy luźniej]. A ja sobie spokojnie zrobiłem roszadeńkę. Jako że miałem okazję zaatakowałem go od zakrystii [zeżarłem mu ze 3-4 piony darmowe, jak darmo- to bierę, co mi tam zależy?]. On w międzyczasie urządził mi nie udane polowanie na hetmana. Zaraz do akcji wkroczyły figury tzw: ciężkie. Wymyślił sobie, że jak niekorzystnie wymieni hetmana za wieżę, to się dostanie do mojego króla. Nie dostał się. Przegrupowanie jego 2 wieży zajęło mu 2 ruchy. W tym czasie przypadkowo stracił gońca [ale to i tak niewiele wnosiło do akcji]. Co do mojej obrony: otworzyłem sobie 'furtkę"- przesunąłem się jednym z trzech pionków broniących króla- do przodu, tym sposobem dałem królowi ewentualną drogę ucieczki z mojego lewego rogu.
Wszystko miałoby ręce i nogi, gdyby kolega miał plan B, tymczasem miał TYLKO plan A. Wytłumaczyłem mu, że zaraz się zacznie "zabawa", [która polegała na tym, że mógł mi od teraz nadmuchać w trąbę]. Skapitulował Wide grin

Nawet rewanżu nie chciał zagrać- no, trudno.

Post został pochwalony 0 razy

Ostatnio zmieniony przez janosz młodszy dnia Sob 2:01, 28 Lut 2015, w całości zmieniany 2 razy

normalnie - kruleski gambit!

Post został pochwalony 0 razy

To prawie tak samo jak w Street Fighterze

Post został pochwalony 0 razy

A ten kolo na otwarcie partii powiedział, że gram jak jego smartfon... Ciekawe czy jego smartfon też mu wpieprz spuszcza?

Post został pochwalony 0 razy

Ostatnio zmieniony przez janosz młodszy dnia Sob 21:59, 28 Lut 2015, w całości zmieniany 1 raz

Nauczyłbym się kiedy w szachiszcza grać, ale przegrywałbym jako i w warcaby przegrywam. Przegrywałem.

Post został pochwalony 0 razy

Ja też na początku [zawsze] przegrywałem [przez kilka lat]. Trening czyni mistrza, a wiara cuda- jak mawiał poeta.
Teraz jest dużo prościej niż kiedyś , wystarczy zapodać sobie zapodać jakiś pierwszy z brzega program szachowy - i jedziesz [np.: Chess Titans].

Post został pochwalony 0 razy

Spróbuję kiedy. Dopiszę do listy rzeczy, które zrobię kiedyś. Nauczę się grać na gitarze, napiszę książkę, obejrzę masę książek i przeczytam masę filmów. Jakoś tak.

Post został pochwalony 0 razy

Wbrew pozorom nie jest to ani trudne, ani czasochłonne. Zasad można nauczyć się dosłownie w 5 min, a potem wystarczą 2 partie dziennie: 20-40 min, [zależy jaki kto szybki]- przez pare miesięcy.
A czy szachy są nudne? Kiedyś tak myślałem... dopóki nie zacząłem wygrywać, że nie wspomnę o tym jak chłopaki [z którymi mieszkałem] brali się za łby, solówki, siniaki- takie bywają pochodne szachów- wesoło było, emocje jak na grzybach! A jak kto zbyt długo myślał [jeden kolo przeszedł sam siebie 2 ruchy zajęły mu 50 minut!], to się bierze kostkę Rubika [bywało, że 3x ułożyłem kostkę zanim ktoś się ruszył], albo jakiś film się na oczy zapodaje.

Post został pochwalony 0 razy

Ostatnio zmieniony przez janosz młodszy dnia Nie 19:29, 01 Mar 2015, w całości zmieniany 4 razy