Horror, czyli czego sie boimy...buuu...

Może, to głupie, ale prócz japońskich horrorów (Ring 1,2,0,Klątwa 1,2,0) to najbardziej na świecie boje sie...Buki z Muminków...Do tej pory mam stracha kiedy widze zimowe odcinki, a wiem, że moje koleżanki tez sie buki boją...

TU PISZCIE, JAKIE MACIE FOBIE, CZEGO SIĘ BOICIE, LUB BALIŚCIE W DZIECIŃSTWIE I JAKIE HORRORY LUBICIE (LUB NIE) NAJ NAJ NAJ.

Post został pochwalony 0 razy

ja jak byłam mała też się bałam buki. ale najbardziej byłam wystraszona, jak muminki widziały statek-widmo. schowałam się pod krzesło i nie chciałam wyjść.
aaa i jeszcze bałam się pieca, takiego dużego, kaflowego, myślałam ze siedzi za nim potwór.
nie lubię horrorów.

Post został pochwalony 0 razy

	Ziggy napisał:
	najbardziej na świecie boje sie...Buki z Muminków...Do tej pory mam stracha kiedy widze zimowe odcinki, a wiem, że moje koleżanki tez sie buki boją...

O cholera! Ty też się boisz Buki?! Już myślałam że jestem sama. Kurde ona była taka nawiedzona.... brrr! Orkopne!
Czego jeszcze się boje? W dzieciństwie grałam w taką gre 'James Pond' i tam był level w którym głównej postaci spadał na głowe taki wielki pluszowy miś, w tle grała taka orkopna muzyka. Potem miałam w nocy koszmary że przygniata mnie ten sam pluszowy miś i nie moge się wydostać, chyba dlatego teraz mam jakieś lęki przed małymi pomieszczeniami.
Oprócz tego miałam okropne koszmary że po moim pokoju lata wiedźma i chce mnie porwać Sad

. Na lampie w moim pokoju wisiała taka śmieszna słomiana wiedźma, zawsze się jej bałam. Kiedyś sie wk****am, zdjęłam ja z lampy i spaliłam. Z tego co pamiętam od tamtej pory nie miałam już tych koszmarów Smile

Było jeszcze więcej rzeczy których się bałam w dzieciństwie ale rozpisując się mogłabym Was zanudzić, więc poprzestane na tym.
No a jeśli chodzi o filmy.... wiem że kiedy byłam mała i moi bracia oglądali 'Z archiwum X' to chowałam się pod koc przy strasznych scenach Very Happy

Szczerze mówiąc nie oglądam zbyt wiele horrorów, ale filmem który zrobił na mnie duże wrażenie i naprawde wystraszył jest 'Ring' ('Krąg'). Z takich trzymających w napięciu filmów to jeszcze 'Inni' (przed chwilą byli na TVN), 'Cube 2', 'Saw I,II,III', 'Blair Witch Project'... i tyle pamiętam ;]
Co do fobii to mam lęki przed ciasnotą, czyli klaustrofobia ;]
P.S. ogląda ktoś 'detektywa Monka'? Ten to dopiero ma fobii, biedak ;]
Pozdrawiam!

Post został pochwalony 0 razy

	Winifred napisał:
	ja jak byłam mała też się bałam buki. ale najbardziej byłam wystraszona, jak muminki widziały statek-widmo. schowałam się pod krzesło i nie chciałam wyjść. aaa i jeszcze bałam się pieca, takiego dużego, kaflowego, myślałam ze siedzi za nim potwór. nie lubię horrorów.

Łoooo, Jezusicku Nazareński, tez Statka Widmo się bałam, w ogóle Muminy są takie odjechane, i tak wiele rzeczy robiło na mnie negatywne wrażenie, np. Bobek...
Lagoona, mozesz pisać w odcinkach swoje fobistyczne perypetie, po to jest tenże temat Mr. Green

jako 10 latka bałam się kosmitów i UFO, bo czytałam duzo książek, które w bardzo realny sposób opisywały spotkania z ufokami. Później się balam dziwaków, np. człowieków ćmów, demonów z doven, świecących mumii (nie Muminków Wide grin

) itp (też za dużo czytałam). A teraz to tylko Sadako i Kayako robią na mnie wrażenie.......Dobrze, że nie mam studni, ale za to mam video....brrrr

Post został pochwalony 0 razy

Ostatnio zmieniony przez Ziggy dnia Nie 12:53, 28 Sty 2007, w całości zmieniany 1 raz

wiecie, co ? wogóle te Muminki takie straszne są! Ja też się bałam Buki, ale jeszcze jakiejś "Lodowej Pani" tak jej chyba było, w jednym odcinku występowała....ło...! to dopiero było!

Post został pochwalony 0 razy

mama muminka też była straszna.
a tak na poważnie, to muminy z jednej strony mają coś magnetycznego w sobie (złaszcza w odcinkach letnio-wiosennych, czy tam na odwrót), to taki inny bajkowy świat, ale on the other hand zawsze się znajdzie jakiś potworek, na którego nie mogę patrzeć. Zawsze, kiedy Buka się pojawiała to zamykałam oczy ale nadal ją miałam przed oczami.No i buczała.

Post został pochwalony 0 razy

tak a jeszcze były takie świecące potworki na jakiejś wyspie...które wychodziły podczas burzy i ładowały się piorunami, makabra!

Post został pochwalony 0 razy

hmm ja musze byc jakas inna bo nie lubiłam muminków ...wolałam smerfy xD
a co do horrorów to ubóstwiam Lśnienie

Post został pochwalony 0 razy

Ogólnie uwielbiam horrory z lat 70-tych i początku 80-tych. Ogólnie świetny ubaw. Ogląda się je jak niezłe komedie (wbrew zamierzeniom autorów). Hellriser III jest jedna z moich ulubionych komedii - uśmiałem sie na tym filmie niemiłosiernie (pan doktor w psychiatryku wymiata i oczywiscie pacjenci bawiący sie kostkami otwierającymi wrota piekieł).

A z poważnych horrorów to oczywiście "Lśnienie" Kubricka

Post został pochwalony 0 razy

	Lagoona napisał:
	P.S. ogląda ktoś 'detektywa Monka'? Ten to dopiero ma fobii, biedak ;]

Ja oglądam. I moja fobia polega na strachu przed brakiem tego serialu Wide grin

.Musiałam sobie kupić na DVD Idea

A tak poza tym,to boję się obślizgłych robaków i pająków.
A horrorów nie lubię oglądać...
PS.Nie pamiętam już Muminków,zresztą za nimi nie przepadałam...Da ktoś zdjęcie tej Buki? Takie najstraszniejsze? Mr. Green

Post został pochwalony 0 razy

	Lagoona napisał:
	No a jeśli chodzi o filmy.... wiem że kiedy byłam mała i moi bracia oglądali 'Z archiwum X' to chowałam się pod koc przy strasznych scenach

To tak jak ja! Mam jakąś traumę z dzieciństwa związaną z "archiwum X". Kiedy miałam jakieś 5 lat, mama pozwoliła mi obejrzeć jeden odcinek tego serialu z moim bratem (który nawiasem mówiąc miał 11 Happy

fajnych mam rodziców Happy

). I jedyne co pamiętam, to jak byli w lesie i tam na drzewach wisiał taki wielki kokon jakby od pająka. I kiedy Scully (albo Mulder) rozcięła kawałek tego kokonu, to widać było taką zczarniałą ludzką rękę. Pamiętam, że się wystraszyłam i mama położyła mnie do łóżka Happy

Od tamtej pory się boję tego serialu, nawet miałam koszmary z tą taką kulą ze świecącymi.. mackami, która jest w czołówce. Brat mi tłumaczył, że tego nie ma naprawdę, ale ja nie chciałam uwierzyć Wide grin

Ale w końcu się przełamałam i zaczęłam oglądać ten serial! Obejrzałam już 3 pierwsze odcinku 1 sezonu i muszę powiedzieć, że się wciągnęłam! No i nie jest to na razie straszne Happy

Ale ta muzyczka dalej wywołuje we mnie pewien strach.

A co do Muminków, to ja też chyba się trochę bałam Buki, chociaż nie pamiętam. Ale co było ogromnie dziwnie w tej bajce (cała była jakaś psychodeniczna), to te stworki, nie pamiętam jak się nazywają, takie proste, z rękami jak jakieś frendzle. Bylo ich tak pełno i czerpały energię z piorunów. Wiecie o co chodzi? Kiedy niedawno zobaczyłam ten odcinek, to pomyśłałam, że to nie bajka dla dziecie. Nie wpsomnę, z czym mi się te stworki kojarzą Wide grin

A mnie właśnie "lśnienie" nie ruszyło, trochę się nudziłam na tym filmie. Jedynie co mi się podobało to gra Jacka Nicholsona. Bardziej się bałam na "blairwitch..." (zwłaszcza jak się ogląda z kuzynką, która się jescze bardziej boi) i na "ringu" amerykańskim. japońskiego się boję...

Post został pochwalony 0 razy

Najstraszniejsza była Mamusia Muminka. Jak się pojawiała na ekranie, to myślałem że ze strachu zejdę z tego świata. Była taka dobra, taka miła, łagodna, pomocna, kochała Muminka, Tatusia i Pannę Migotkę, piekła pyszne ciasta i hodowała cudowne kwiaty i miała taki miły głos-OKROPNOŚĆ!

Post został pochwalony 0 razy

jestem fanatyczką ringu i klątw i musze stwierdzic, że amer. ringi i klątwy to bajki dla dzieci w porównaniu z pierwowzorami. Głównie dlatego, ze w holyłudzie zawsze wetkną jakąś ściemę, przez co film traci na wartości i wychodzi zwykła megaprodukcyjna szmira. To co na mnie zrobiło w japońskich horrorach wrażenie to to, że mało tam dialogów (w am.gadają za dużo bo WSZYSTKO musi byc wytłumaczone widzowi), brak efektów specjalnych, logika i sens (o ile to mozliwe w horrorach) i...duchowość (tak, tak!!!). Lśnienie bardzo mi się podobało, Blair Witch też, Omen (stary i nowy), a ostatnio Silent Hill (zwłaszcza te ścierwa bez rąk i nóg człapiące). A śmiałam sie na Egzorcyście i bardzo chciałabym obejrzeć horrory Eda Wooda.
O Archiwum X w nast. odcinku.

Post został pochwalony 0 razy

oglądałm stary Omen, ale sie ogromnie rozczarowałam... właściwie to się na nim śmiałam i oglądałm tylko kątem oka, bo mnie znudził trochę Confused

Na japoński Ring muszę się kiedyś zdobyć... Na razie jestem zafascynowana X-files Wide grin

Post został pochwalony 0 razy

W X zawsze się bałam zdjęć w pdczerwieni bo wtedy było widac duchy (jak.np.duch brata bliźniaka, który chciał zabic brata),ufoków, a najbardziej mnie przeraził szambowy potworek, bałam sie do wc chodzić.

Post został pochwalony 0 razy