The Imaginarium of Dr Parnassus

	Mrs Teal napisał:
	Idąc śladem Dame Elsie również udałam się po raz drugi

Kusicie...
(ale chyba jednak poczekam na to dvd)

Post został pochwalony 0 razy

Ostatnio zmieniony przez Rozencwajgowa dnia Sob 2:30, 16 Sty 2010, w całości zmieniany 1 raz

	Dame Elsie napisał:
	Ludzie na filmwebie są dokładnie tacy sami jak w całym internecie- zazwyczaj bluzgaja się nawzajem [...]

Ja uwazalem kiedys filmweb za powazny wortal. Jakies 3-4 lata temu mozna bylo w nim znalesc ciekawe recenzje i posty. A ludzie sie tam nawzajem szanowali. Ale od 3-4 lat, od kiedy wypowiadaja sie tam same mariolki, inne różowe panny, oraz inni młodzi wilcy przestalem ten portal odwiedzac...

Post został pochwalony 0 razy

Ostatnio zmieniony przez janoszdobrosz dnia Sob 3:17, 16 Sty 2010, w całości zmieniany 2 razy

Ja odwiedzam tylko ze względu na informacje o filmie, bo forum powinni zamknąć.

Post został pochwalony 0 razy

Mojej siostrze się nie podobał Parnassus. To trochę dziwne, bo mamy bardzo podobny gust i zazwyczaj lubimy te same ksiazki i filmy. Stwierdziła, że trochę zbyt dużo rzeczy nie zostalo wyjaśnionych (jakich dokładnie to nie napiszę, bo spoilerowałabym)

Post został pochwalony 0 razy

Cóż, ludzie przyzwyczaili się do otrzymywania wszystkiego na tacy. W dzisiejszym filmie morał musi być tak oczywisty, aby każdy go zauważył. I wszystkie wątki muszą być jasno rozwiązane. Tymczasem Gilliam wymaga.

Nie pisałem oczywiście o Twojej siostrze, Elsie.

Post został pochwalony 0 razy

Abstrahuje [Abstrachuje?] od sióstr i braci, oraz filmu Gilliama... ale jak w filmie wprowadzić niechronologiczną akcje, pozbawić wyraźnej pointy, nie daj Boże nie zakańczać heppiendem- to publika zaczyna się gubić. W dzisiejszych filmach morał musi kopnąć widza w d... [derriere- przypis tłumacza] żeby go zauważyc. Anajlepszym morałem jest: i żyli długo i szczęśliwie.

PS. Filmu jak nie wiedziałem - tak nie widziałem.

Post został pochwalony 0 razy

Ale zobaczysz. Do każdego się w końcu szczęście usmiechnie

Post został pochwalony 0 razy

Spakojna Hans. "Krainę traw" zobaczyłem po 4 latach od premiery.

Post został pochwalony 0 razy

Widzisz, a ja jeszcze nie oglądałem. Jednak czeka spokojnie na płytce. Przyjdzie na to czas

Post został pochwalony 0 razy

Czytałam dziś recenzję tegoż filmu w Angorze. Powiedzmy sobie, po przeczytaniu jej niezbyt chętnie wybrałabym się na film.
Gilliam nie dla wszystkich, po prostu.

Post został pochwalony 0 razy

Byłem na Parnassusie 2 tygodnie temu. Dobry film. Happy

Gilliam mógł wyżyć się artystycznie i wizualnie - występują przeróżne wizje (czy może wyobrażenia) i możnaby pomyśleć, że Terry wkleił je wprost z Latającego Cyrku do filmu... Gdyby nie były animacjami 3D. Razz

Fabuła jest chwilami ograna, ale opowiedziana ciekawie. Warto także zaznaczyć o mistrzowskim wybrnięciu z dość znaczącego kłopotu, który stwarzał martwy aktor (Ledger). Możnaby siedzieć godzinami na krytycznych tyłkach i spekulować jakiż wspaniały byłby to film, gdyby nie konieczność znalezienia zastępstwa dla genialnego Ś.P. Heatha*, ale to, co widzimy w filmie jest po prostu dobre. Więc po co mieszać? No i warto jeszcze wspomnieć o Tomie Waitsie. Również dla niego szedłem do kina i nie zawiodłem się. Wide grin

* - ja bym jeszcze dodał "przereklamowanego".

Post został pochwalony 0 razy

	Cytat:
	* - ja bym jeszcze dodał "przereklamowanego".

Przereklamowane w tym filmie to dodanie do plakatu 3 zastępców Heatha, którzy de facto występują po kilka minut. A potem zdenerwowane fanki Deppa klną na forach 'co tak mało Johhny'ego?!?!?!?!?!??!'

Post został pochwalony 0 razy

Ano też. Ale Ledger przereklamowany jest już od Mrocznego Rycerza, kiedy to ludzie zaczęli się nim nadzwyczaj zachwycać, tylko dlatego, że dosyć dobrze zagrał, ale mu się zmarło

Post został pochwalony 0 razy

Zawsze zmarłych artystów oraz "artystów" otacza kult. Chociażby jaskrawy przykład Jacksona, który był wyzywany od pedofilów, a po śmierci stał się świętszy niż Papież. I słychać go było przez miesiąc wszędzie, a jak ktoś się ośmielił powiedzieć coś złego o Michaelu to był mordowany na miejscu.

A film mam zamiar niedługo obejrzeć. Nareszcie.

Post został pochwalony 0 razy

Otóż to, nareszcie.
Nareszcie ruszyłem swój leniwy tyłek, nie przygnieciony tym razem nadmiarem niekoniecznie dobrowolnych zobowiązań i niniejszym oświadczam, że Pan Terry mnie uszczęśliwił.
Film był zwyczajnie piękny. Nie był jakoś porażająco skomplikowany, był za to we wspaniały i w raczej prosty sposób czarujący. Mogą się pocałować wszyscy recenzenci, którzy narzekali na jakieś braki fabularne, czy inne pierdoły. Nie widziałem ich. Przypomniało mi się za to hasło reklamujące jakąś londyńską wystawę prac Pana Dalego: Enter the mind of a genius! Powinni nim promować film Terry'ego. Wejdź do umysłu geniusza i daj się ponieść jego wyobraźni. Okazuje się że price of your dreams może wynosić zaledwie 15zł.

A, no i faktycznie, śpiewający policjanci żywcem wyjęci z Pajtonów. Taki uroczy smaczek.

edyt następnego dnia: Chciałbym przeprosić za powyższego posta, jest on bowiem niezwykle kiczowaty i generalnie-ogólnie-tak, wynika to jednak z faktu, że gdy coś mnie zanadto ucieszy, to robię się jeszcze bardziej nieznośny niźli kiedym sponurały, a więc jakieś dziwne twory myślopodobne mi do głowy przyłażą. Nie zmienia to jednak faktu, że nareszcie film obejrzałem, i była to pierwsza od niepamiętnych już czasów produkcja, która mną prawdziwie targnęła, naprawdę mnie uradowała i wprawiła w dobry nastrój. Może nie powinna, ale to zrobiła. No, mi w każdym razie Farelki nie szkoda. Ani czegokolwiek innego. A do tego Waits [Tom]. Lepszego diabła wyobrazić sobie nie umim.

Post został pochwalony 0 razy

Ostatnio zmieniony przez mitom dnia Wto 15:56, 02 Lut 2010, w całości zmieniany 1 raz